coconducir
Spanish
Verb
coconducir (first-person singular present coconduzco, first-person singular preterite coconduje, past participle coconducido)
- to codrive
Noun
Conjugation of coconducir (irregular; c-zc alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | coconducir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | coconduciendo | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | coconducido | coconducida | |||||
plural | coconducidos | coconducidas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | coconduzco | coconducestú coconducísvos | coconduce | coconducimos | coconducís | coconducen | |
imperfect | coconducía | coconducías | coconducía | coconducíamos | coconducíais | coconducían | |
preterite | coconduje | cocondujiste | cocondujo | cocondujimos | cocondujisteis | cocondujeron | |
future | coconduciré | coconducirás | coconducirá | coconduciremos | coconduciréis | coconducirán | |
conditional | coconduciría | coconducirías | coconduciría | coconduciríamos | coconduciríais | coconducirían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | coconduzca | coconduzcastú coconduzcásvos2 | coconduzca | coconduzcamos | coconduzcáis | coconduzcan | |
imperfect (ra) | cocondujera | cocondujeras | cocondujera | cocondujéramos | cocondujerais | cocondujeran | |
imperfect (se) | cocondujese | cocondujeses | cocondujese | cocondujésemos | cocondujeseis | cocondujesen | |
future1 | cocondujere | cocondujeres | cocondujere | cocondujéremos | cocondujereis | cocondujeren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | coconducetú coconducívos | coconduzca | coconduzcamos | coconducid | coconduzcan | ||
negative | no coconduzcas | no coconduzca | no coconduzcamos | no coconduzcáis | no coconduzcan |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of coconducir (irregular; c-zc alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive coconducir | |||||||
dative | coconducirme | coconducirte | coconducirle, coconducirse | coconducirnos | coconduciros | coconducirles, coconducirse | |
accusative | coconducirme | coconducirte | coconducirlo, coconducirla, coconducirse | coconducirnos | coconduciros | coconducirlos, coconducirlas, coconducirse | |
with gerund coconduciendo | |||||||
dative | coconduciéndome | coconduciéndote | coconduciéndole, coconduciéndose | coconduciéndonos | coconduciéndoos | coconduciéndoles, coconduciéndose | |
accusative | coconduciéndome | coconduciéndote | coconduciéndolo, coconduciéndola, coconduciéndose | coconduciéndonos | coconduciéndoos | coconduciéndolos, coconduciéndolas, coconduciéndose | |
with informal second-person singular tú imperative coconduce | |||||||
dative | cocondúceme | cocondúcete | cocondúcele | cocondúcenos | not used | cocondúceles | |
accusative | cocondúceme | cocondúcete | cocondúcelo, cocondúcela | cocondúcenos | not used | cocondúcelos, cocondúcelas | |
with informal second-person singular vos imperative coconducí | |||||||
dative | coconducime | coconducite | coconducile | coconducinos | not used | coconduciles | |
accusative | coconducime | coconducite | coconducilo, coconducila | coconducinos | not used | coconducilos, coconducilas | |
with formal second-person singular imperative coconduzca | |||||||
dative | cocondúzcame | not used | cocondúzcale, cocondúzcase | cocondúzcanos | not used | cocondúzcales | |
accusative | cocondúzcame | not used | cocondúzcalo, cocondúzcala, cocondúzcase | cocondúzcanos | not used | cocondúzcalos, cocondúzcalas | |
with first-person plural imperative coconduzcamos | |||||||
dative | not used | coconduzcámoste | coconduzcámosle | coconduzcámonos | coconduzcámoos | coconduzcámosles | |
accusative | not used | coconduzcámoste | coconduzcámoslo, coconduzcámosla | coconduzcámonos | coconduzcámoos | coconduzcámoslos, coconduzcámoslas | |
with informal second-person plural imperative coconducid | |||||||
dative | coconducidme | not used | coconducidle | coconducidnos | coconducíos | coconducidles | |
accusative | coconducidme | not used | coconducidlo, coconducidla | coconducidnos | coconducíos | coconducidlos, coconducidlas | |
with formal second-person plural imperative coconduzcan | |||||||
dative | cocondúzcanme | not used | cocondúzcanle | cocondúzcannos | not used | cocondúzcanles, cocondúzcanse | |
accusative | cocondúzcanme | not used | cocondúzcanlo, cocondúzcanla | cocondúzcannos | not used | cocondúzcanlos, cocondúzcanlas, cocondúzcanse |