coartare
See also: coartaré
Italian
Verb
coartare
- (transitive) to coerce
Conjugation
Conjugation of coartare
infinitive | coartare | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avere | gerund | coartando | |||
present participle | coartante | past participle | coartato | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | coarto | coarti | coarta | coartiamo | coartate | coartano |
imperfect | coartavo | coartavi | coartava | coartavamo | coartavate | coartavano |
past historic | coartai | coartasti | coartò | coartammo | coartaste | coartarono |
future | coarterò | coarterai | coarterà | coarteremo | coarterete | coarteranno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | coarterei | coarteresti | coarterebbe | coarteremmo | coartereste | coarterebbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | coarti | coarti | coarti | coartiamo | coartiate | coartino |
imperfect | coartassi | coartassi | coartasse | coartassimo | coartaste | coartassero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
coarta, non coartare | coarti | coartiamo | coartate | coartino |
Anagrams
- arrecato
- caraterò
- carotare
- caroterà
- coarterà
Latin
Verb
coartāre
- present active infinitive of coartō
- second-person singular present passive imperative of coartō
- second-person singular present passive indicative of coartō
Spanish
Verb
coartare
- First-person singular (yo) future subjunctive form of coartar.
- Third-person singular (él, ella, also used with usted?) future subjunctive form of coartar.