coartar
Catalan
Etymology
From Latin coartō.
Pronunciation
- (Balearic) IPA(key): /ko.əɾˈta/
- (Central) IPA(key): /ku.ərˈta/
- (Valencian) IPA(key): /ko.aɾˈtaɾ/
- Rhymes: -a(ɾ)
Verb
coartar (first-person singular present coarto, past participle coartat)
- to limit, restrict
Conjugation
Conjugation of coartar (first conjugation)
infinitive | coartar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | coartant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | coartat | coartada | |||||
plural | coartats | coartades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | coarto | coartes | coarta | coartem | coarteu | coarten | |
imperfect | coartava | coartaves | coartava | coartàvem | coartàveu | coartaven | |
future | coartaré | coartaràs | coartarà | coartarem | coartareu | coartaran | |
preterite | coartí | coartares | coartà | coartàrem | coartàreu | coartaren | |
conditional | coartaria | coartaries | coartaria | coartaríem | coartaríeu | coartarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | coarti | coartis | coarti | coartem | coarteu | coartin | |
imperfect | coartés | coartessis | coartés | coartéssim | coartéssiu | coartessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | coarta | coarti | coartem | coarteu | coartin |
Derived terms
- coartada
Further reading
- “coartar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “coartar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “coartar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “coartar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Spanish
Etymology
From Latin coartō.
Pronunciation
- IPA(key): /koaɾˈtaɾ/ [ko.aɾˈt̪aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: co‧ar‧tar
Verb
coartar (first-person singular present coarto, first-person singular preterite coarté, past participle coartado)
- to limit, restrict
- to inhibit, to cramp someone's style
Conjugation
Conjugation of coartar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | coartar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | coartando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | coartado | coartada | |||||
plural | coartados | coartadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | coarto | coartastú coartásvos | coarta | coartamos | coartáis | coartan | |
imperfect | coartaba | coartabas | coartaba | coartábamos | coartabais | coartaban | |
preterite | coarté | coartaste | coartó | coartamos | coartasteis | coartaron | |
future | coartaré | coartarás | coartará | coartaremos | coartaréis | coartarán | |
conditional | coartaría | coartarías | coartaría | coartaríamos | coartaríais | coartarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | coarte | coartestú coartésvos2 | coarte | coartemos | coartéis | coarten | |
imperfect (ra) | coartara | coartaras | coartara | coartáramos | coartarais | coartaran | |
imperfect (se) | coartase | coartases | coartase | coartásemos | coartaseis | coartasen | |
future1 | coartare | coartares | coartare | coartáremos | coartareis | coartaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | coartatú coartávos | coarte | coartemos | coartad | coarten | ||
negative | no coartes | no coarte | no coartemos | no coartéis | no coarten |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of coartar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive coartar | |||||||
dative | coartarme | coartarte | coartarle, coartarse | coartarnos | coartaros | coartarles, coartarse | |
accusative | coartarme | coartarte | coartarlo, coartarla, coartarse | coartarnos | coartaros | coartarlos, coartarlas, coartarse | |
with gerund coartando | |||||||
dative | coartándome | coartándote | coartándole, coartándose | coartándonos | coartándoos | coartándoles, coartándose | |
accusative | coartándome | coartándote | coartándolo, coartándola, coartándose | coartándonos | coartándoos | coartándolos, coartándolas, coartándose | |
with informal second-person singular tú imperative coarta | |||||||
dative | coártame | coártate | coártale | coártanos | not used | coártales | |
accusative | coártame | coártate | coártalo, coártala | coártanos | not used | coártalos, coártalas | |
with informal second-person singular vos imperative coartá | |||||||
dative | coartame | coartate | coartale | coartanos | not used | coartales | |
accusative | coartame | coartate | coartalo, coartala | coartanos | not used | coartalos, coartalas | |
with formal second-person singular imperative coarte | |||||||
dative | coárteme | not used | coártele, coártese | coártenos | not used | coárteles | |
accusative | coárteme | not used | coártelo, coártela, coártese | coártenos | not used | coártelos, coártelas | |
with first-person plural imperative coartemos | |||||||
dative | not used | coartémoste | coartémosle | coartémonos | coartémoos | coartémosles | |
accusative | not used | coartémoste | coartémoslo, coartémosla | coartémonos | coartémoos | coartémoslos, coartémoslas | |
with informal second-person plural imperative coartad | |||||||
dative | coartadme | not used | coartadle | coartadnos | coartaos | coartadles | |
accusative | coartadme | not used | coartadlo, coartadla | coartadnos | coartaos | coartadlos, coartadlas | |
with formal second-person plural imperative coarten | |||||||
dative | coártenme | not used | coártenle | coártennos | not used | coártenles, coártense | |
accusative | coártenme | not used | coártenlo, coártenla | coártennos | not used | coártenlos, coártenlas, coártense |
Derived terms
- coartada
Further reading
- “coartar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014