coargutus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of coarguō.
Participle
coargūtus (feminine coargūta, neuter coargūtum); first/second-declension participle
- refuted
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | coargūtus | coargūta | coargūtum | coargūtī | coargūtae | coargūta | |
Genitive | coargūtī | coargūtae | coargūtī | coargūtōrum | coargūtārum | coargūtōrum | |
Dative | coargūtō | coargūtō | coargūtīs | ||||
Accusative | coargūtum | coargūtam | coargūtum | coargūtōs | coargūtās | coargūta | |
Ablative | coargūtō | coargūtā | coargūtō | coargūtīs | |||
Vocative | coargūte | coargūta | coargūtum | coargūtī | coargūtae | coargūta |