coaequans
Latin
Etymology
Present participle of coaequō.
Participle
coaequāns m, f, n (genitive coaequantis); third declension
- equalizing
- equating
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | coaequāns | coaequāns | coaequantēs | coaequantia | |
Genitive | coaequantis | coaequantis | coaequantium | coaequantium | |
Dative | coaequantī | coaequantī | coaequantibus | coaequantibus | |
Accusative | coaequantem | coaequāns | coaequantēs, coaequantīs | coaequantia | |
Ablative | coaequante, coaequantī1 | coaequante, coaequantī1 | coaequantibus | coaequantibus | |
Vocative | coaequāns | coaequāns | coaequantēs | coaequantia |
1When used purely as an adjective.