coacto
Latin
Etymology 1
From cōgō + -tō.
Verb
coactō (present infinitive coactāre, perfect active coactāvī, supine coactātum); first conjugation
- I compel, constrain, force.
Conjugation
Conjugation of coacto (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | coactō | coactās | coactat | coactāmus | coactātis | coactant |
imperfect | coactābam | coactābās | coactābat | coactābāmus | coactābātis | coactābant | |
future | coactābō | coactābis | coactābit | coactābimus | coactābitis | coactābunt | |
perfect | coactāvī | coactāvistī | coactāvit | coactāvimus | coactāvistis | coactāvērunt, coactāvēre | |
pluperfect | coactāveram | coactāverās | coactāverat | coactāverāmus | coactāverātis | coactāverant | |
future perfect | coactāverō | coactāveris | coactāverit | coactāverimus | coactāveritis | coactāverint | |
passive | present | coactor | coactāris, coactāre | coactātur | coactāmur | coactāminī | coactantur |
imperfect | coactābar | coactābāris, coactābāre | coactābātur | coactābāmur | coactābāminī | coactābantur | |
future | coactābor | coactāberis, coactābere | coactābitur | coactābimur | coactābiminī | coactābuntur | |
perfect | coactātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | coactātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | coactātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | coactem | coactēs | coactet | coactēmus | coactētis | coactent |
imperfect | coactārem | coactārēs | coactāret | coactārēmus | coactārētis | coactārent | |
perfect | coactāverim | coactāverīs | coactāverit | coactāverimus | coactāveritis | coactāverint | |
pluperfect | coactāvissem | coactāvissēs | coactāvisset | coactāvissēmus | coactāvissētis | coactāvissent | |
passive | present | coacter | coactēris, coactēre | coactētur | coactēmur | coactēminī | coactentur |
imperfect | coactārer | coactārēris, coactārēre | coactārētur | coactārēmur | coactārēminī | coactārentur | |
perfect | coactātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | coactātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | coactā | — | — | coactāte | — |
future | — | coactātō | coactātō | — | coactātōte | coactantō | |
passive | present | — | coactāre | — | — | coactāminī | — |
future | — | coactātor | coactātor | — | — | coactantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | coactāre | coactāvisse | coactātūrus esse | coactārī | coactātus esse | coactātum īrī | |
participles | coactāns | — | coactātūrus | — | coactātus | coactandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
coactāre | coactandī | coactandō | coactandum | coactātum | coactātū |
Descendants
- French: cacher
- English: cache
- English: coact
- Occitan: cachar
- Portuguese: coatar
- Spanish: agacharse
Participle
coactō
- dative masculine singular of coactus
- dative neuter singular of coactus
- ablative masculine singular of coactus
- ablative neuter singular of coactus
References
- coacto in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- coacto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette