cloro
See also: cloró and cloro-
Catalan
Verb
cloro
- first-person singular present indicative form of clorar
Galician
Noun
cloro m (uncountable)
- chlorine
Italian
Chemical element | |
---|---|
Cl | |
Previous: zolfo (S) | |
Next: argon (Ar) |
Etymology
From New Latin chlorum, from Ancient Greek χλωρός (khlōrós, “pale green”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈklɔ.ro/
- Rhymes: -ɔro
- Hyphenation: clò‧ro
Noun
cloro m (plural clori)
- (chemistry) chlorine
Related terms
- cloralio (“chloral”)
- clorammina (“chloramine”)
- clorato (“chlorate”)
- clorazione (“chlorination”)
- clorico (“chloric”)
- cloridrato (“hydrochloride”)
- cloridrico (“hydrochloric”)
- clorito (“chlorite”)
- cloro- (“chloro-”)
- cloroformio (“chloroform”)
- clorurare (“chlorinate”)
- cloruro (“chloride”)
Anagrams
- color
Portuguese
Chemical element | |
---|---|
Cl | |
Previous: enxofre (S) | |
Next: árgon, argónio (Ar) |
Pronunciation
- IPA(key): /ˈklɔ.ɾu/
- Hyphenation: clo‧ro
Noun
cloro m (plural cloros)
- (chemistry, uncountable) chlorine
- an atom of chlorine
Related terms
- anticloro
- clorar
- cloreto
- clórico
- clorídrico
- clorofórmio
Spanish
Chemical element | |
---|---|
Cl | |
Previous: azufre (S) | |
Next: argón (Ar) |
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkloɾo/ [ˈklo.ɾo]
- Rhymes: -oɾo
- Syllabification: clo‧ro
Etymology 1
Ultimately from Ancient Greek χλωρός (khlōrós, “light green, yellowish-green”).
Noun
cloro m (plural cloros)
- chlorine
- bleach
Derived terms
- clorar (verb)
- clorato m
- clorina f
- cloruro m
Verb
cloro
- first-person singular present indicative of clorar
Further reading
- “cloro”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Anagrams
- color, corló, corlo, locro
Venetian
Noun
cloro m (plural clori)
- chlorine
Related terms
- cloruro