ciuknąć
Polish
Etymology
From ciukać + -nąć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈt͡ɕuk.nɔɲt͡ɕ/
- Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
- Syllabification: ciuk‧nąć
Verb
ciuknąć pf (imperfective ciukać)
- (transitive, colloquial) to prick, to stab (to pierce or to wound with a pointed tool or weapon)
- Synonyms: dźgnąć, ukłuć
Conjugation
Conjugation of ciuknąć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | ciuknąć | |||||
future tense | 1st | ciuknę | ciukniemy | |||
2nd | ciukniesz | ciukniecie | ||||
3rd | ciuknie | ciukną | ||||
impersonal | ciuknie się | |||||
past tense | 1st | ciuknąłem | ciuknęłam | ciuknęliśmy | ciuknęłyśmy | |
2nd | ciuknąłeś | ciuknęłaś | ciuknęliście | ciuknęłyście | ||
3rd | ciuknął | ciuknęła | ciuknęło | ciuknęli | ciuknęły | |
impersonal | ciuknięto | |||||
conditional | 1st | ciuknąłbym | ciuknęłabym | ciuknęlibyśmy | ciuknęłybyśmy | |
2nd | ciuknąłbyś | ciuknęłabyś | ciuknęlibyście | ciuknęłybyście | ||
3rd | ciuknąłby | ciuknęłaby | ciuknęłoby | ciuknęliby | ciuknęłyby | |
impersonal | ciuknięto by | |||||
imperative | 1st | niech ciuknę | ciuknijmy | |||
2nd | ciuknij | ciuknijcie | ||||
3rd | niech ciuknie | niech ciukną | ||||
passive adjectival participle | ciuknięty | ciuknięta | ciuknięte | ciuknięci | ciuknięte | |
anterior adverbial participle | ciuknąwszy | |||||
verbal noun | ciuknięcie |
Related terms
verb
- zaciukać pf
noun
- ciukanie
Further reading
- ciuknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ciuknąć in Polish dictionaries at PWN