cirichata
Old English
Alternative forms
- ċirċhata, ċyrċhata, ċyriċhata
Etymology
Equivalent to ċiriċe + hata.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈt͡ʃi.rit͡ʃˌxɑ.tɑ/, [ˈt͡ʃi.rit͡ʃˌhɑ.tɑ]
Noun
ċiriċhata m (nominative plural ċiriċhatan)
- an enemy of the church, persecutor
Declension
Declension of cirichata (weak)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | ċiriċhataa | ċiriċhataan |
accusative | ċiriċhataan | ċiriċhataan |
genitive | ċiriċhataan | ċiriċhataena |
dative | ċiriċhataan | ċiriċhataum |
References
- Joseph Bosworth, edited by T. Northcote Toller, An Anglo-Saxon Dictionary, Oxford, Clarendon Press, 1882
- T. Northcote Toller, An Anglo-Saxon Dictionary: Supplement, Oxford, Clarendon Press, 1921