circunstanciar
Portuguese
Alternative forms
- circumstanciar
Etymology
From circunstância (“circumstance”) + -ar.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /siʁ.kũs.tɐ̃.siˈa(ʁ)/ [sih.kũs.tɐ̃.sɪˈa(h)], (faster pronunciation) /siʁ.kũs.tɐ̃ˈsja(ʁ)/ [sih.kũs.tɐ̃ˈsja(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /siɾ.kũs.tɐ̃.siˈa(ɾ)/ [siɾ.kũs.tɐ̃.sɪˈa(ɾ)], (faster pronunciation) /siɾ.kũs.tɐ̃ˈsja(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /siʁ.kũʃ.tɐ̃.siˈa(ʁ)/ [siχ.kũʃ.tɐ̃.sɪˈa(χ)], (faster pronunciation) /siʁ.kũʃ.tɐ̃ˈsja(ʁ)/ [siχ.kũʃ.tɐ̃ˈsja(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /siɻ.kũs.tɐ̃.siˈa(ɻ)/ [siɻ.kũs.tɐ̃.sɪˈa(ɻ)], (faster pronunciation) /siɻ.kũs.tɐ̃ˈsja(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /siɾ.kũʃ.tɐ̃ˈsjaɾ/
- Hyphenation: cir‧cuns‧tan‧ci‧ar
Verb
circunstanciar (first-person singular present circunstancio, first-person singular preterite circunstanciei, past participle circunstanciado)
- (transitive) to circumstantiate (to give circumstantial evidence for)
Conjugation
Conjugation of circunstanciar (See Appendix:Portuguese verbs)
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | circunstanciar | |||||
Personal | circunstanciar | circunstanciares | circunstanciar | circunstanciarmos | circunstanciardes | circunstanciarem |
Gerund | ||||||
circunstanciando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | circunstanciado | circunstanciados | ||||
Feminine | circunstanciada | circunstanciadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | circunstancio | circunstancias | circunstancia | circunstanciamos | circunstanciais | circunstanciam |
Imperfect | circunstanciava | circunstanciavas | circunstanciava | circunstanciávamos | circunstanciáveis | circunstanciavam |
Preterite | circunstanciei | circunstanciaste | circunstanciou | circunstanciamos1, circunstanciámos2 | circunstanciastes | circunstanciaram |
Pluperfect | circunstanciara | circunstanciaras | circunstanciara | circunstanciáramos | circunstanciáreis | circunstanciaram |
Future | circunstanciarei | circunstanciarás | circunstanciará | circunstanciaremos | circunstanciareis | circunstanciarão |
Conditional | ||||||
circunstanciaria | circunstanciarias | circunstanciaria | circunstanciaríamos | circunstanciaríeis | circunstanciariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | circunstancie | circunstancies | circunstancie | circunstanciemos | circunstancieis | circunstanciem |
Imperfect | circunstanciasse | circunstanciasses | circunstanciasse | circunstanciássemos | circunstanciásseis | circunstanciassem |
Future | circunstanciar | circunstanciares | circunstanciar | circunstanciarmos | circunstanciardes | circunstanciarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | circunstancia | circunstancie | circunstanciemos | circunstanciai | circunstanciem | |
Negative (não) | não circunstancies | não circunstancie | não circunstanciemos | não circunstancieis | não circunstanciem |
1Brazil.
2Portugal.
Further reading
- “circunstanciar” in iDicionário Aulete.
- “circunstanciar” in Dicionário inFormal.
- “circunstanciar” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
- “circunstanciar” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2023.
- “circunstanciar” in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa.
- “circunstanciar” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
Spanish
Etymology
From circunstância + -ar.
Pronunciation
- IPA(key): (Spain) /θiɾkunstanˈθjaɾ/ [θiɾ.kũns.t̪ãn̟ˈθjaɾ]
- IPA(key): (Latin America) /siɾkunstanˈsjaɾ/ [siɾ.kũns.t̪ãnˈsjaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: cir‧cuns‧tan‧ciar
Verb
circunstanciar (first-person singular present circunstancio, first-person singular preterite circunstancié, past participle circunstanciado)
- (transitive) to circumstantiate
Conjugation
Conjugation of circunstanciar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | circunstanciar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | circunstanciando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | circunstanciado | circunstanciada | |||||
plural | circunstanciados | circunstanciadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | circunstancio | circunstanciastú circunstanciásvos | circunstancia | circunstanciamos | circunstanciáis | circunstancian | |
imperfect | circunstanciaba | circunstanciabas | circunstanciaba | circunstanciábamos | circunstanciabais | circunstanciaban | |
preterite | circunstancié | circunstanciaste | circunstanció | circunstanciamos | circunstanciasteis | circunstanciaron | |
future | circunstanciaré | circunstanciarás | circunstanciará | circunstanciaremos | circunstanciaréis | circunstanciarán | |
conditional | circunstanciaría | circunstanciarías | circunstanciaría | circunstanciaríamos | circunstanciaríais | circunstanciarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | circunstancie | circunstanciestú circunstanciésvos2 | circunstancie | circunstanciemos | circunstanciéis | circunstancien | |
imperfect (ra) | circunstanciara | circunstanciaras | circunstanciara | circunstanciáramos | circunstanciarais | circunstanciaran | |
imperfect (se) | circunstanciase | circunstanciases | circunstanciase | circunstanciásemos | circunstanciaseis | circunstanciasen | |
future1 | circunstanciare | circunstanciares | circunstanciare | circunstanciáremos | circunstanciareis | circunstanciaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | circunstanciatú circunstanciávos | circunstancie | circunstanciemos | circunstanciad | circunstancien | ||
negative | no circunstancies | no circunstancie | no circunstanciemos | no circunstanciéis | no circunstancien |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of circunstanciar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive circunstanciar | |||||||
dative | circunstanciarme | circunstanciarte | circunstanciarle, circunstanciarse | circunstanciarnos | circunstanciaros | circunstanciarles, circunstanciarse | |
accusative | circunstanciarme | circunstanciarte | circunstanciarlo, circunstanciarla, circunstanciarse | circunstanciarnos | circunstanciaros | circunstanciarlos, circunstanciarlas, circunstanciarse | |
with gerund circunstanciando | |||||||
dative | circunstanciándome | circunstanciándote | circunstanciándole, circunstanciándose | circunstanciándonos | circunstanciándoos | circunstanciándoles, circunstanciándose | |
accusative | circunstanciándome | circunstanciándote | circunstanciándolo, circunstanciándola, circunstanciándose | circunstanciándonos | circunstanciándoos | circunstanciándolos, circunstanciándolas, circunstanciándose | |
with informal second-person singular tú imperative circunstancia | |||||||
dative | circunstánciame | circunstánciate | circunstánciale | circunstáncianos | not used | circunstánciales | |
accusative | circunstánciame | circunstánciate | circunstáncialo, circunstánciala | circunstáncianos | not used | circunstáncialos, circunstáncialas | |
with informal second-person singular vos imperative circunstanciá | |||||||
dative | circunstanciame | circunstanciate | circunstanciale | circunstancianos | not used | circunstanciales | |
accusative | circunstanciame | circunstanciate | circunstancialo, circunstanciala | circunstancianos | not used | circunstancialos, circunstancialas | |
with formal second-person singular imperative circunstancie | |||||||
dative | circunstáncieme | not used | circunstánciele, circunstánciese | circunstáncienos | not used | circunstáncieles | |
accusative | circunstáncieme | not used | circunstáncielo, circunstánciela, circunstánciese | circunstáncienos | not used | circunstáncielos, circunstáncielas | |
with first-person plural imperative circunstanciemos | |||||||
dative | not used | circunstanciémoste | circunstanciémosle | circunstanciémonos | circunstanciémoos | circunstanciémosles | |
accusative | not used | circunstanciémoste | circunstanciémoslo, circunstanciémosla | circunstanciémonos | circunstanciémoos | circunstanciémoslos, circunstanciémoslas | |
with informal second-person plural imperative circunstanciad | |||||||
dative | circunstanciadme | not used | circunstanciadle | circunstanciadnos | circunstanciaos | circunstanciadles | |
accusative | circunstanciadme | not used | circunstanciadlo, circunstanciadla | circunstanciadnos | circunstanciaos | circunstanciadlos, circunstanciadlas | |
with formal second-person plural imperative circunstancien | |||||||
dative | circunstáncienme | not used | circunstáncienle | circunstánciennos | not used | circunstáncienles, circunstánciense | |
accusative | circunstáncienme | not used | circunstáncienlo, circunstáncienla | circunstánciennos | not used | circunstáncienlos, circunstáncienlas, circunstánciense |
Further reading
- “circunstanciar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014