circumsto
Latin
Etymology
From circum- + stō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kirˈkum.stoː/, [kɪrˈkũː.stoː]
Verb
circumstō (present infinitive circumstāre, perfect active circumstetī, supine circumstātum); first conjugation
- I stand around, or in a circle
- I surround or encircle
Inflection
Conjugation of circumsto (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumstō | circumstās | circumstat | circumstāmus | circumstātis | circumstant |
imperfect | circumstābam | circumstābās | circumstābat | circumstābāmus | circumstābātis | circumstābant | |
future | circumstābō | circumstābis | circumstābit | circumstābimus | circumstābitis | circumstābunt | |
perfect | circumstetī | circumstetistī | circumstetit | circumstetimus | circumstetistis | circumstetērunt, circumstetēre | |
pluperfect | circumsteteram | circumsteterās | circumsteterat | circumsteterāmus | circumsteterātis | circumsteterant | |
future perfect | circumsteterō | circumsteteris | circumsteterit | circumsteterimus | circumsteteritis | circumsteterint | |
passive | present | circumstor | circumstāris, circumstāre | circumstātur | circumstāmur | circumstāminī | circumstantur |
imperfect | circumstābar | circumstābāris, circumstābāre | circumstābātur | circumstābāmur | circumstābāminī | circumstābantur | |
future | circumstābor | circumstāberis, circumstābere | circumstābitur | circumstābimur | circumstābiminī | circumstābuntur | |
perfect | circumstātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | circumstātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | circumstātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumstem | circumstēs | circumstet | circumstēmus | circumstētis | circumstent |
imperfect | circumstārem | circumstārēs | circumstāret | circumstārēmus | circumstārētis | circumstārent | |
perfect | circumsteterim | circumsteterīs | circumsteterit | circumsteterimus | circumsteteritis | circumsteterint | |
pluperfect | circumstetissem | circumstetissēs | circumstetisset | circumstetissēmus | circumstetissētis | circumstetissent | |
passive | present | circumster | circumstēris, circumstēre | circumstētur | circumstēmur | circumstēminī | circumstentur |
imperfect | circumstārer | circumstārēris, circumstārēre | circumstārētur | circumstārēmur | circumstārēminī | circumstārentur | |
perfect | circumstātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | circumstātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | circumstā | — | — | circumstāte | — |
future | — | circumstātō | circumstātō | — | circumstātōte | circumstantō | |
passive | present | — | circumstāre | — | — | circumstāminī | — |
future | — | circumstātor | circumstātor | — | — | circumstantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | circumstāre | circumstetisse | circumstātūrus esse | circumstārī | circumstātus esse | circumstātum īrī | |
participles | circumstāns | — | circumstātūrus | — | circumstātus | circumstandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
circumstāre | circumstandī | circumstandō | circumstandum | circumstātum | circumstātū |
References
- circumsto in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circumsto in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- circumsto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette