circumstans
Latin
Etymology
Present participle of circumstō.
Participle
circumstāns m, f, n (genitive circumstantis); third declension
- surrounding, encircling
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | circumstāns | circumstāns | circumstantēs | circumstantia | |
Genitive | circumstantis | circumstantis | circumstantium | circumstantium | |
Dative | circumstantī | circumstantī | circumstantibus | circumstantibus | |
Accusative | circumstantem | circumstāns | circumstantēs, circumstantīs | circumstantia | |
Ablative | circumstante, circumstantī1 | circumstante, circumstantī1 | circumstantibus | circumstantibus | |
Vocative | circumstāns | circumstāns | circumstantēs | circumstantia |
1When used purely as an adjective.