circumsisto
Latin
Etymology
From circum- + sistō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kir.kumˈsis.toː/, [kɪr.kũːˈsɪs.toː]
Verb
circumsistō (present infinitive circumsistere, perfect active circumstitī, supine circumstatum); third conjugation
- I stand or gather around
- I surround or beset
Inflection
Conjugation of circumsisto (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumsistō | circumsistis | circumsistit | circumsistimus | circumsistitis | circumsistunt |
imperfect | circumsistēbam | circumsistēbās | circumsistēbat | circumsistēbāmus | circumsistēbātis | circumsistēbant | |
future | circumsistam | circumsistēs | circumsistet | circumsistēmus | circumsistētis | circumsistent | |
perfect | circumstitī | circumstitistī | circumstitit | circumstitimus | circumstitistis | circumstitērunt, circumstitēre | |
pluperfect | circumstiteram | circumstiterās | circumstiterat | circumstiterāmus | circumstiterātis | circumstiterant | |
future perfect | circumstiterō | circumstiteris | circumstiterit | circumstiterimus | circumstiteritis | circumstiterint | |
passive | present | circumsistor | circumsisteris, circumsistere | circumsistitur | circumsistimur | circumsistiminī | circumsistuntur |
imperfect | circumsistēbar | circumsistēbāris, circumsistēbāre | circumsistēbātur | circumsistēbāmur | circumsistēbāminī | circumsistēbantur | |
future | circumsistar | circumsistēris, circumsistēre | circumsistētur | circumsistēmur | circumsistēminī | circumsistentur | |
perfect | circumstatus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | circumstatus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | circumstatus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumsistam | circumsistās | circumsistat | circumsistāmus | circumsistātis | circumsistant |
imperfect | circumsisterem | circumsisterēs | circumsisteret | circumsisterēmus | circumsisterētis | circumsisterent | |
perfect | circumstiterim | circumstiterīs | circumstiterit | circumstiterimus | circumstiteritis | circumstiterint | |
pluperfect | circumstitissem | circumstitissēs | circumstitisset | circumstitissēmus | circumstitissētis | circumstitissent | |
passive | present | circumsistar | circumsistāris, circumsistāre | circumsistātur | circumsistāmur | circumsistāminī | circumsistantur |
imperfect | circumsisterer | circumsisterēris, circumsisterēre | circumsisterētur | circumsisterēmur | circumsisterēminī | circumsisterentur | |
perfect | circumstatus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | circumstatus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | circumsiste | — | — | circumsistite | — |
future | — | circumsistitō | circumsistitō | — | circumsistitōte | circumsistuntō | |
passive | present | — | circumsistere | — | — | circumsistiminī | — |
future | — | circumsistitor | circumsistitor | — | — | circumsistuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | circumsistere | circumstitisse | circumstatūrus esse | circumsistī | circumstatus esse | circumstatum īrī | |
participles | circumsistēns | — | circumstatūrus | — | circumstatus | circumsistendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
circumsistere | circumsistendī | circumsistendō | circumsistendum | circumstatum | circumstatū |
References
- circumsisto in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circumsisto in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- circumsisto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette