circummuniens
Latin
Etymology
Present participle of circummūniō
Participle
circummūniēns m, f, n (genitive circummūnientis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | circummūniēns | circummūniēns | circummūnientēs | circummūnientia | |
Genitive | circummūnientis | circummūnientis | circummūnientium | circummūnientium | |
Dative | circummūnientī | circummūnientī | circummūnientibus | circummūnientibus | |
Accusative | circummūnientem | circummūniēns | circummūnientēs, circummūnientīs | circummūnientia | |
Ablative | circummūniente, circummūnientī1 | circummūniente, circummūnientī1 | circummūnientibus | circummūnientibus | |
Vocative | circummūniēns | circummūniēns | circummūnientēs | circummūnientia |
1When used purely as an adjective.