circumlino
Latin
Etymology
From circum- + linō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kirˈkum.li.noː/, [kɪrˈkʊm.lɪ.noː]
Verb
circumlinō (present infinitive circumlinere, perfect active circumlevī, supine circumlitum); third conjugation
- I smear / anoint all over
Conjugation
Conjugation of circumlinō (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumlinō | circumlinis | circumlinit | circumlinimus | circumlinitis | circumlinunt |
imperfect | circumlinēbam | circumlinēbās | circumlinēbat | circumlinēbāmus | circumlinēbātis | circumlinēbant | |
future | circumlinam | circumlinēs | circumlinet | circumlinēmus | circumlinētis | circumlinent | |
perfect | circumlevī | circumlevistī | circumlevit | circumlevimus | circumlevistis | circumlevērunt, circumlevēre | |
pluperfect | circumleveram | circumleverās | circumleverat | circumleverāmus | circumleverātis | circumleverant | |
future perfect | circumleverō | circumleveris | circumleverit | circumleverimus | circumleveritis | circumleverint | |
passive | present | circumlinor | circumlineris, circumlinere | circumlinitur | circumlinimur | circumliniminī | circumlinuntur |
imperfect | circumlinēbar | circumlinēbāris, circumlinēbāre | circumlinēbātur | circumlinēbāmur | circumlinēbāminī | circumlinēbantur | |
future | circumlinar | circumlinēris, circumlinēre | circumlinētur | circumlinēmur | circumlinēminī | circumlinentur | |
perfect | circumlitus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | circumlitus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | circumlitus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumlinam | circumlinās | circumlinat | circumlināmus | circumlinātis | circumlinant |
imperfect | circumlinerem | circumlinerēs | circumlineret | circumlinerēmus | circumlinerētis | circumlinerent | |
perfect | circumleverim | circumleverīs | circumleverit | circumleverīmus | circumleverītis | circumleverint | |
pluperfect | circumlevissem | circumlevissēs | circumlevisset | circumlevissēmus | circumlevissētis | circumlevissent | |
passive | present | circumlinar | circumlināris, circumlināre | circumlinātur | circumlināmur | circumlināminī | circumlinantur |
imperfect | circumlinerer | circumlinerēris, circumlinerēre | circumlinerētur | circumlinerēmur | circumlinerēminī | circumlinerentur | |
perfect | circumlitus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | circumlitus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | circumline | — | — | circumlinite | — |
future | — | circumlinitō | circumlinitō | — | circumlinitōte | circumlinuntō | |
passive | present | — | circumlinere | — | — | circumliniminī | — |
future | — | circumlinitor | circumlinitor | — | — | circumlinuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | circumlinere | circumlevisse | circumlitūrus esse | circumlinī | circumlitus esse | circumlitum īrī | |
participles | circumlinēns | — | circumlitūrus | — | circumlitus | circumlinendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
circumlinendī | circumlinendō | circumlinendum | circumlinendō | circumlitum | circumlitū |
References
- circumlino in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circumlino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette