circumlego
Latin
Etymology
From circum- + legō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kirˈkum.le.ɡoː/, [kɪrˈkʊmɫ̪ɛɡoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃirˈkum.le.ɡo/, [t͡ʃirˈkumleɡo]
Verb
circumlegō (present infinitive circumlegere, perfect active circumlēgī, supine circumlēctum); third conjugation
- I sail around
Conjugation
Conjugation of circumlegō (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumlegō | circumlegis | circumlegit | circumlegimus | circumlegitis | circumlegunt |
imperfect | circumlegēbam | circumlegēbās | circumlegēbat | circumlegēbāmus | circumlegēbātis | circumlegēbant | |
future | circumlegam | circumlegēs | circumleget | circumlegēmus | circumlegētis | circumlegent | |
perfect | circumlēgī | circumlēgistī | circumlēgit | circumlēgimus | circumlēgistis | circumlēgērunt, circumlēgēre | |
pluperfect | circumlēgeram | circumlēgerās | circumlēgerat | circumlēgerāmus | circumlēgerātis | circumlēgerant | |
future perfect | circumlēgerō | circumlēgeris | circumlēgerit | circumlēgerimus | circumlēgeritis | circumlēgerint | |
passive | present | circumlegor | circumlegeris, circumlegere | circumlegitur | circumlegimur | circumlegiminī | circumleguntur |
imperfect | circumlegēbar | circumlegēbāris, circumlegēbāre | circumlegēbātur | circumlegēbāmur | circumlegēbāminī | circumlegēbantur | |
future | circumlegar | circumlegēris, circumlegēre | circumlegētur | circumlegēmur | circumlegēminī | circumlegentur | |
perfect | circumlēctus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | circumlēctus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | circumlēctus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumlegam | circumlegās | circumlegat | circumlegāmus | circumlegātis | circumlegant |
imperfect | circumlegerem | circumlegerēs | circumlegeret | circumlegerēmus | circumlegerētis | circumlegerent | |
perfect | circumlēgerim | circumlēgerīs | circumlēgerit | circumlēgerīmus | circumlēgerītis | circumlēgerint | |
pluperfect | circumlēgissem | circumlēgissēs | circumlēgisset | circumlēgissēmus | circumlēgissētis | circumlēgissent | |
passive | present | circumlegar | circumlegāris, circumlegāre | circumlegātur | circumlegāmur | circumlegāminī | circumlegantur |
imperfect | circumlegerer | circumlegerēris, circumlegerēre | circumlegerētur | circumlegerēmur | circumlegerēminī | circumlegerentur | |
perfect | circumlēctus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | circumlēctus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | circumlege | — | — | circumlegite | — |
future | — | circumlegitō | circumlegitō | — | circumlegitōte | circumleguntō | |
passive | present | — | circumlegere | — | — | circumlegiminī | — |
future | — | circumlegitor | circumlegitor | — | — | circumleguntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | circumlegere | circumlēgisse | circumlēctūrum esse | circumlegī | circumlēctum esse | circumlēctum īrī | |
participles | circumlegēns | — | circumlēctūrus | — | circumlēctus | circumlegendus, circumlegundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
circumlegendī | circumlegendō | circumlegendum | circumlegendō | circumlēctum | circumlēctū |
References
- circumlego in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)