circumcurso
Latin
Etymology
From circum- (“circum-”) + cursō (“I run around”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kir.kunˈkur.soː/, [kɪr.kʊŋˈkʊr.soː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃir.kunˈkur.so/, [t͡ʃir.kuŋˈkur.so]
- Hyphenation: cir‧cum‧cur‧sō
Verb
circumcursō (present infinitive circumcursāre, perfect active circumcursāvī); first conjugation, no passive, no supine stem
- I run about (in, at or near).
Conjugation
Conjugation of circumcursō (first conjugation, no supine stem, active only) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumcursō | circumcursās | circumcursat | circumcursāmus | circumcursātis | circumcursant |
imperfect | circumcursābam | circumcursābās | circumcursābat | circumcursābāmus | circumcursābātis | circumcursābant | |
future | circumcursābō | circumcursābis | circumcursābit | circumcursābimus | circumcursābitis | circumcursābunt | |
perfect | circumcursāvī | circumcursāvistī | circumcursāvit | circumcursāvimus | circumcursāvistis | circumcursāvērunt, circumcursāvēre | |
pluperfect | circumcursāveram | circumcursāverās | circumcursāverat | circumcursāverāmus | circumcursāverātis | circumcursāverant | |
future perfect | circumcursāverō | circumcursāveris | circumcursāverit | circumcursāverimus | circumcursāveritis | circumcursāverint | |
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumcursem | circumcursēs | circumcurset | circumcursēmus | circumcursētis | circumcursent |
imperfect | circumcursārem | circumcursārēs | circumcursāret | circumcursārēmus | circumcursārētis | circumcursārent | |
perfect | circumcursāverim | circumcursāverīs | circumcursāverit | circumcursāverīmus | circumcursāverītis | circumcursāverint | |
pluperfect | circumcursāvissem | circumcursāvissēs | circumcursāvisset | circumcursāvissēmus | circumcursāvissētis | circumcursāvissent | |
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | circumcursā | — | — | circumcursāte | — |
future | — | circumcursātō | circumcursātō | — | circumcursātōte | circumcursantō | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | circumcursāre | circumcursāvisse | — | — | — | — | |
participles | circumcursāns | — | — | — | — | — | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
circumcursandī | circumcursandō | circumcursandum | circumcursandō | — | — |
References
- circumcurso in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circumcurso in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- circumcurso in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette