circumcingo
Italian
Verb
circumcingo
- first-person singular present indicative of circumcingere
Latin
Etymology
From circum- + cingō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kir.kunˈkin.ɡoː/, [kɪr.kʊŋˈkɪŋ.ɡoː]
Verb
circumcingō (present infinitive circumcingere, perfect active circumcinxī, supine circumcinctum); third conjugation
- I surround, enclose, encircle
Inflection
Conjugation of circumcingo (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumcingō | circumcingis | circumcingit | circumcingimus | circumcingitis | circumcingunt |
imperfect | circumcingēbam | circumcingēbās | circumcingēbat | circumcingēbāmus | circumcingēbātis | circumcingēbant | |
future | circumcingam | circumcingēs | circumcinget | circumcingēmus | circumcingētis | circumcingent | |
perfect | circumcinxī | circumcinxistī | circumcinxit | circumcinximus | circumcinxistis | circumcinxērunt, circumcinxēre | |
pluperfect | circumcinxeram | circumcinxerās | circumcinxerat | circumcinxerāmus | circumcinxerātis | circumcinxerant | |
future perfect | circumcinxerō | circumcinxeris | circumcinxerit | circumcinxerimus | circumcinxeritis | circumcinxerint | |
passive | present | circumcingor | circumcingeris, circumcingere | circumcingitur | circumcingimur | circumcingiminī | circumcinguntur |
imperfect | circumcingēbar | circumcingēbāris, circumcingēbāre | circumcingēbātur | circumcingēbāmur | circumcingēbāminī | circumcingēbantur | |
future | circumcingar | circumcingēris, circumcingēre | circumcingētur | circumcingēmur | circumcingēminī | circumcingentur | |
perfect | circumcinctus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | circumcinctus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | circumcinctus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumcingam | circumcingās | circumcingat | circumcingāmus | circumcingātis | circumcingant |
imperfect | circumcingerem | circumcingerēs | circumcingeret | circumcingerēmus | circumcingerētis | circumcingerent | |
perfect | circumcinxerim | circumcinxerīs | circumcinxerit | circumcinxerimus | circumcinxeritis | circumcinxerint | |
pluperfect | circumcinxissem | circumcinxissēs | circumcinxisset | circumcinxissēmus | circumcinxissētis | circumcinxissent | |
passive | present | circumcingar | circumcingāris, circumcingāre | circumcingātur | circumcingāmur | circumcingāminī | circumcingantur |
imperfect | circumcingerer | circumcingerēris, circumcingerēre | circumcingerētur | circumcingerēmur | circumcingerēminī | circumcingerentur | |
perfect | circumcinctus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | circumcinctus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | circumcinge | — | — | circumcingite | — |
future | — | circumcingitō | circumcingitō | — | circumcingitōte | circumcinguntō | |
passive | present | — | circumcingere | — | — | circumcingiminī | — |
future | — | circumcingitor | circumcingitor | — | — | circumcinguntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | circumcingere | circumcinxisse | circumcinctūrus esse | circumcingī | circumcinctus esse | circumcinctum īrī | |
participles | circumcingēns | — | circumcinctūrus | — | circumcinctus | circumcingendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
circumcingere | circumcingendī | circumcingendō | circumcingendum | circumcinctum | circumcinctū |
References
- circumcingo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circumcingo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette