circumcalco
Latin
Etymology
From circum- + calcō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kir.kunˈkal.koː/, [kɪr.kʊŋˈkaɫ.koː]
Verb
circumcalcō (present infinitive circumcalcāre, perfect active circumcalcāvī, supine circumcalcātum); first conjugation
- (transitive, rare) I tread or trample upon all around.
Inflection
Conjugation of circumcalco (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumcalcō | circumcalcās | circumcalcat | circumcalcāmus | circumcalcātis | circumcalcant |
imperfect | circumcalcābam | circumcalcābās | circumcalcābat | circumcalcābāmus | circumcalcābātis | circumcalcābant | |
future | circumcalcābō | circumcalcābis | circumcalcābit | circumcalcābimus | circumcalcābitis | circumcalcābunt | |
perfect | circumcalcāvī | circumcalcāvistī | circumcalcāvit | circumcalcāvimus | circumcalcāvistis | circumcalcāvērunt, circumcalcāvēre | |
pluperfect | circumcalcāveram | circumcalcāverās | circumcalcāverat | circumcalcāverāmus | circumcalcāverātis | circumcalcāverant | |
future perfect | circumcalcāverō | circumcalcāveris | circumcalcāverit | circumcalcāverimus | circumcalcāveritis | circumcalcāverint | |
passive | present | circumcalcor | circumcalcāris, circumcalcāre | circumcalcātur | circumcalcāmur | circumcalcāminī | circumcalcantur |
imperfect | circumcalcābar | circumcalcābāris, circumcalcābāre | circumcalcābātur | circumcalcābāmur | circumcalcābāminī | circumcalcābantur | |
future | circumcalcābor | circumcalcāberis, circumcalcābere | circumcalcābitur | circumcalcābimur | circumcalcābiminī | circumcalcābuntur | |
perfect | circumcalcātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | circumcalcātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | circumcalcātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumcalcem | circumcalcēs | circumcalcet | circumcalcēmus | circumcalcētis | circumcalcent |
imperfect | circumcalcārem | circumcalcārēs | circumcalcāret | circumcalcārēmus | circumcalcārētis | circumcalcārent | |
perfect | circumcalcāverim | circumcalcāverīs | circumcalcāverit | circumcalcāverimus | circumcalcāveritis | circumcalcāverint | |
pluperfect | circumcalcāvissem | circumcalcāvissēs | circumcalcāvisset | circumcalcāvissēmus | circumcalcāvissētis | circumcalcāvissent | |
passive | present | circumcalcer | circumcalcēris, circumcalcēre | circumcalcētur | circumcalcēmur | circumcalcēminī | circumcalcentur |
imperfect | circumcalcārer | circumcalcārēris, circumcalcārēre | circumcalcārētur | circumcalcārēmur | circumcalcārēminī | circumcalcārentur | |
perfect | circumcalcātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | circumcalcātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | circumcalcā | — | — | circumcalcāte | — |
future | — | circumcalcātō | circumcalcātō | — | circumcalcātōte | circumcalcantō | |
passive | present | — | circumcalcāre | — | — | circumcalcāminī | — |
future | — | circumcalcātor | circumcalcātor | — | — | circumcalcantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | circumcalcāre | circumcalcāvisse | circumcalcātūrus esse | circumcalcārī | circumcalcātus esse | circumcalcātum īrī | |
participles | circumcalcāns | — | circumcalcātūrus | — | circumcalcātus | circumcalcandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
circumcalcāre | circumcalcandī | circumcalcandō | circumcalcandum | circumcalcātum | circumcalcātū |
References
- circumcalco in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circumcalco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette