circumaro
Latin
Etymology
From circum- (“circum-”) + arō (“I plough”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kirˈku.ma.roː/, [kɪrˈkʊ.ma.roː]
Verb
circumarō (present infinitive circumarāre, perfect active circumarāvī, supine circumarātum); first conjugation
- I plough around.
Conjugation
Conjugation of circumarō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumarō | circumarās | circumarat | circumarāmus | circumarātis | circumarant |
imperfect | circumarābam | circumarābās | circumarābat | circumarābāmus | circumarābātis | circumarābant | |
future | circumarābō | circumarābis | circumarābit | circumarābimus | circumarābitis | circumarābunt | |
perfect | circumarāvī | circumarāvistī | circumarāvit | circumarāvimus | circumarāvistis | circumarāvērunt, circumarāvēre | |
pluperfect | circumarāveram | circumarāverās | circumarāverat | circumarāverāmus | circumarāverātis | circumarāverant | |
future perfect | circumarāverō | circumarāveris | circumarāverit | circumarāverimus | circumarāveritis | circumarāverint | |
passive | present | circumaror | circumarāris, circumarāre | circumarātur | circumarāmur | circumarāminī | circumarantur |
imperfect | circumarābar | circumarābāris, circumarābāre | circumarābātur | circumarābāmur | circumarābāminī | circumarābantur | |
future | circumarābor | circumarāberis, circumarābere | circumarābitur | circumarābimur | circumarābiminī | circumarābuntur | |
perfect | circumarātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | circumarātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | circumarātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumarem | circumarēs | circumaret | circumarēmus | circumarētis | circumarent |
imperfect | circumarārem | circumarārēs | circumarāret | circumarārēmus | circumarārētis | circumarārent | |
perfect | circumarāverim | circumarāverīs | circumarāverit | circumarāverīmus | circumarāverītis | circumarāverint | |
pluperfect | circumarāvissem | circumarāvissēs | circumarāvisset | circumarāvissēmus | circumarāvissētis | circumarāvissent | |
passive | present | circumarer | circumarēris, circumarēre | circumarētur | circumarēmur | circumarēminī | circumarentur |
imperfect | circumarārer | circumarārēris, circumarārēre | circumarārētur | circumarārēmur | circumarārēminī | circumarārentur | |
perfect | circumarātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | circumarātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | circumarā | — | — | circumarāte | — |
future | — | circumarātō | circumarātō | — | circumarātōte | circumarantō | |
passive | present | — | circumarāre | — | — | circumarāminī | — |
future | — | circumarātor | circumarātor | — | — | circumarantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | circumarāre | circumarāvisse | circumarātūrus esse | circumarārī | circumarātus esse | circumarātum īrī | |
participles | circumarāns | — | circumarātūrus | — | circumarātus | circumarandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
circumarandī | circumarandō | circumarandum | circumarandō | circumarātum | circumarātū |
Related terms
- adarō
- arō
- exarō
- inarō
- obarō
- perarō
References
- circumaro in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circumaro in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- circumaro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette