circumago
Latin
Etymology
From circum- (“circum-”) + agō (“I do, make”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kirˈku.ma.ɡoː/, [kɪrˈkʊ.ma.ɡoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃir.kuˈma.ɡo/, [t͡ʃir.kuˈmaː.ɡo]
Verb
circumagō (present infinitive circumagere, perfect active circumēgī, supine circumāctum); third conjugation
- I drive or turn in a circle; I turn round
- I turn a wheel
Inflection
Conjugation of circumago (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumagō | circumagis | circumagit | circumagimus | circumagitis | circumagunt |
imperfect | circumagēbam | circumagēbās | circumagēbat | circumagēbāmus | circumagēbātis | circumagēbant | |
future | circumagam | circumagēs | circumaget | circumagēmus | circumagētis | circumagent | |
perfect | circumēgī | circumēgistī | circumēgit | circumēgimus | circumēgistis | circumēgērunt, circumēgēre | |
pluperfect | circumēgeram | circumēgerās | circumēgerat | circumēgerāmus | circumēgerātis | circumēgerant | |
future perfect | circumēgerō | circumēgeris | circumēgerit | circumēgerimus | circumēgeritis | circumēgerint | |
passive | present | circumagor | circumageris, circumagere | circumagitur | circumagimur | circumagiminī | circumaguntur |
imperfect | circumagēbar | circumagēbāris, circumagēbāre | circumagēbātur | circumagēbāmur | circumagēbāminī | circumagēbantur | |
future | circumagar | circumagēris, circumagēre | circumagētur | circumagēmur | circumagēminī | circumagentur | |
perfect | circumāctus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | circumāctus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | circumāctus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circumagam | circumagās | circumagat | circumagāmus | circumagātis | circumagant |
imperfect | circumagerem | circumagerēs | circumageret | circumagerēmus | circumagerētis | circumagerent | |
perfect | circumēgerim | circumēgerīs | circumēgerit | circumēgerimus | circumēgeritis | circumēgerint | |
pluperfect | circumēgissem | circumēgissēs | circumēgisset | circumēgissēmus | circumēgissētis | circumēgissent | |
passive | present | circumagar | circumagāris, circumagāre | circumagātur | circumagāmur | circumagāminī | circumagantur |
imperfect | circumagerer | circumagerēris, circumagerēre | circumagerētur | circumagerēmur | circumagerēminī | circumagerentur | |
perfect | circumāctus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | circumāctus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | circumage | — | — | circumagite | — |
future | — | circumagitō | circumagitō | — | circumagitōte | circumaguntō | |
passive | present | — | circumagere | — | — | circumagiminī | — |
future | — | circumagitor | circumagitor | — | — | circumaguntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | circumagere | circumēgisse | circumāctūrus esse | circumagī | circumāctus esse | circumāctum īrī | |
participles | circumagēns | — | circumāctūrus | — | circumāctus | circumagendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
circumagere | circumagendī | circumagendō | circumagendum | circumāctum | circumāctū |
References
- circumago in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circumago in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- circumago in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette