circulo
See also: circuló, círculo, and circulò
Asturian
Verb
circulo
- first-person singular present indicative of circular
Catalan
Verb
circulo
- first-person singular present indicative form of circular
Italian
Verb
circulo
- first-person singular present indicative of circulare
Anagrams
- cucirlo
Latin
Etymology 1
From circulus + -ō.
Verb
circulō (present infinitive circulāre, perfect active circulāvī, supine circulātum); first conjugation
- I make circular, round, curved
Inflection
Conjugation of circulo (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circulō | circulās | circulat | circulāmus | circulātis | circulant |
imperfect | circulābam | circulābās | circulābat | circulābāmus | circulābātis | circulābant | |
future | circulābō | circulābis | circulābit | circulābimus | circulābitis | circulābunt | |
perfect | circulāvī | circulāvistī | circulāvit | circulāvimus | circulāvistis | circulāvērunt, circulāvēre | |
pluperfect | circulāveram | circulāverās | circulāverat | circulāverāmus | circulāverātis | circulāverant | |
future perfect | circulāverō | circulāveris | circulāverit | circulāverimus | circulāveritis | circulāverint | |
passive | present | circulor | circulāris, circulāre | circulātur | circulāmur | circulāminī | circulantur |
imperfect | circulābar | circulābāris, circulābāre | circulābātur | circulābāmur | circulābāminī | circulābantur | |
future | circulābor | circulāberis, circulābere | circulābitur | circulābimur | circulābiminī | circulābuntur | |
perfect | circulātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | circulātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | circulātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | circulem | circulēs | circulet | circulēmus | circulētis | circulent |
imperfect | circulārem | circulārēs | circulāret | circulārēmus | circulārētis | circulārent | |
perfect | circulāverim | circulāverīs | circulāverit | circulāverimus | circulāveritis | circulāverint | |
pluperfect | circulāvissem | circulāvissēs | circulāvisset | circulāvissēmus | circulāvissētis | circulāvissent | |
passive | present | circuler | circulēris, circulēre | circulētur | circulēmur | circulēminī | circulentur |
imperfect | circulārer | circulārēris, circulārēre | circulārētur | circulārēmur | circulārēminī | circulārentur | |
perfect | circulātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | circulātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | circulā | — | — | circulāte | — |
future | — | circulātō | circulātō | — | circulātōte | circulantō | |
passive | present | — | circulāre | — | — | circulāminī | — |
future | — | circulātor | circulātor | — | — | circulantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | circulāre | circulāvisse | circulātūrus esse | circulārī | circulātus esse | circulātum īrī | |
participles | circulāns | — | circulātūrus | — | circulātus | circulandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
circulāre | circulandī | circulandō | circulandum | circulātum | circulātū |
Derived terms
- circulātus
- circulātor
Descendants
- Catalan: circular
- English: circulate
- French: cercler, circuler
- Italian: cerchiare, circolare
- Portuguese: circular
- Romanian: circula
- Spanish: cerchar, circular
Noun
circulō
- dative singular of circulus
- ablative singular of circulus
References
- circulo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circulo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Portuguese
Verb
circulo
- first-person singular (eu) present indicative of circular
Noun
circulo m (plural circulos)
- Obsolete spelling of círculo
Spanish
Verb
circulo
- First-person singular (yo) present indicative form of circular.