circulans
Latin
Etymology
Present participle of circulō.
Participle
circulāns m or f or n (genitive circulantis); third declension
- rounding
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | circulāns | circulāns | circulantēs | circulantia | |
Genitive | circulantis | circulantis | circulantium | circulantium | |
Dative | circulantī | circulantī | circulantibus | circulantibus | |
Accusative | circulantem | circulāns | circulantēs, circulantīs | circulantia | |
Ablative | circulante, circulantī1 | circulante, circulantī1 | circulantibus | circulantibus | |
Vocative | circulāns | circulāns | circulantēs | circulantia |
1When used purely as an adjective.