circitandus
Latin
Etymology
Future passive participle of circitō
Participle
circitandus m (feminine circitanda, neuter circitandum); first/second declension
- which is to be frequented
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | circitandus | circitanda | circitandum | circitandī | circitandae | circitanda | |
Genitive | circitandī | circitandae | circitandī | circitandōrum | circitandārum | circitandōrum | |
Dative | circitandō | circitandae | circitandō | circitandīs | circitandīs | circitandīs | |
Accusative | circitandum | circitandam | circitandum | circitandōs | circitandās | circitanda | |
Ablative | circitandō | circitandā | circitandō | circitandīs | circitandīs | circitandīs | |
Vocative | circitande | circitanda | circitandum | circitandī | circitandae | circitanda |