cillus
Latin
Etymology
From Ancient Greek κιλλός (killós).
Noun
cillus m (genitive cillī); second declension
- donkey
Inflection
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cillus | cillī |
Genitive | cillī | cillōrum |
Dative | cillō | cillīs |
Accusative | cillum | cillōs |
Ablative | cillō | cillīs |
Vocative | cille | cillī |
Synonyms
- asinus
References
- cillus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette