cielę
See also: ciele and Ciele
Polish
cielę
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *telę.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈt͡ɕɛ.lɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛlɛ
- Syllabification: cie‧lę
- Homophone: ciele
Noun
cielę n (diminutive cielątko)
- calf (young bovine)
- young of certain other mammals (some cervids, cetaceans, pinnipeds, elephants, rhinos, giraffes, hippopotami, camels)
- a slow-witted person; a dimwit; a dolt
Declension
Declension of cielę
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | cielę | cielęta |
| genitive | cielęcia | cieląt |
| dative | cielęciu | cielętom |
| accusative | cielę | cielęta |
| instrumental | cielęciem | cielętami |
| locative | cielęciu | cielętach |
| vocative | cielę | cielęta |
Derived terms
adjective
- cielęcy
nouns
- cielak
- cielęcina
- cielętnik
- cielica
Further reading
- cielę in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- cielę in Polish dictionaries at PWN