cicád
Hungarian
Etymology
cica + -d (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈt͡sit͡saːd]
- Hyphenation: ci‧cád
Noun
cicád
- second-person singular single-possession possessive of cica
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | cicád | — |
accusative | cicádat | — |
dative | cicádnak | — |
instrumental | cicáddal | — |
causal-final | cicádért | — |
translative | cicáddá | — |
terminative | cicádig | — |
essive-formal | cicádként | — |
essive-modal | cicádul | — |
inessive | cicádban | — |
superessive | cicádon | — |
adessive | cicádnál | — |
illative | cicádba | — |
sublative | cicádra | — |
allative | cicádhoz | — |
elative | cicádból | — |
delative | cicádról | — |
ablative | cicádtól | — |