cibatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kiˈbaː.tus/, [kɪˈbaː.tʊs]
Etymology 1
Perfect passive participle of cibō (“feed”).
Participle
cibātus m (feminine cibāta, neuter cibātum); first/second declension
- fed, given food
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cibātus | cibāta | cibātum | cibātī | cibātae | cibāta | |
Genitive | cibātī | cibātae | cibātī | cibātōrum | cibātārum | cibātōrum | |
Dative | cibātō | cibātae | cibātō | cibātīs | cibātīs | cibātīs | |
Accusative | cibātum | cibātam | cibātum | cibātōs | cibātās | cibāta | |
Ablative | cibātō | cibātā | cibātō | cibātīs | cibātīs | cibātīs | |
Vocative | cibāte | cibāta | cibātum | cibātī | cibātae | cibāta |
Etymology 2
Nominalisation of the supine of cibō
Noun
cibātus m (genitive cibātūs); fourth declension
- food
Inflection
Fourth declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cibātus | cibātūs |
Genitive | cibātūs | cibātuum |
Dative | cibātuī | cibātibus |
Accusative | cibātum | cibātūs |
Ablative | cibātū | cibātibus |
Vocative | cibātus | cibātūs |
Descendants
- Galician: cebada
- Spanish: cebada
- Portuguese: cevada
References
- cibatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cibatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette