ciapać

ciapać

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ɕa.pat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -apat͡ɕ
• Syllabification: cia‧pać

Etymology 1

Onomatopoeic. Compare Russian ча́пать (čápatʹ).

Verb

ciapać impf

1. (intransitive, colloquial) to plod, to trudge

   Synonyms: ciamkać, człapać

2. (reflexive, colloquial) to slop, to squelch

   Synonyms: ciapciać się, ciaprać się, paciać się

Conjugation

Conjugation of ciapać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ciapać
present tense	1st	ciapię			ciapiemy
	2nd	ciapiesz			ciapiecie
	3rd	ciapie			ciapią
	impersonal	ciapie się
past tense	1st	ciapałem	ciapałam		ciapaliśmy	ciapałyśmy
	2nd	ciapałeś	ciapałaś		ciapaliście	ciapałyście
	3rd	ciapał	ciapała	ciapało	ciapali	ciapały
	impersonal	ciapano
future tense	1st	będę ciapał, będę ciapać	będę ciapała, będę ciapać		będziemy ciapali, będziemy ciapać	będziemy ciapały, będziemy ciapać
	2nd	będziesz ciapał, będziesz ciapać	będziesz ciapała, będziesz ciapać		będziecie ciapali, będziecie ciapać	będziecie ciapały, będziecie ciapać
	3rd	będzie ciapał, będzie ciapać	będzie ciapała, będzie ciapać	będzie ciapało, będzie ciapać	będą ciapali, będą ciapać	będą ciapały, będą ciapać
	impersonal	będzie ciapać się
conditional	1st	ciapałbym	ciapałabym		ciapalibyśmy	ciapałybyśmy
	2nd	ciapałbyś	ciapałabyś		ciapalibyście	ciapałybyście
	3rd	ciapałby	ciapałaby	ciapałoby	ciapaliby	ciapałyby
	impersonal	ciapano by
imperative	1st	niech ciapię			ciapmy
	2nd	ciap			ciapcie
	3rd	niech ciapie			niech ciapią
active adjectival participle		ciapiący	ciapiąca	ciapiące	ciapiący	ciapiące
contemporary adverbial participle		ciapiąc
verbal noun		ciapanie

Derived terms

adjective

• ciapowaty

 

nouns

• ciapa
• ciapek

 

Etymology 2

From Proto-Slavic *tępati, via Czech, Slovak or East Slavic.

Verb

ciapać impf (perfective ciapnąć)

1. (transitive, colloquial) to hit with a sharp tool

   Synonym: dziabać

2. (transitive, colloquial) to bite

   Synonyms: dziabać, kąsać

3. (transitive, colloquial) to nibble

   Synonym: dziabać

Conjugation

Conjugation of ciapać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ciapać
present tense	1st	ciapię			ciapiemy
	2nd	ciapiesz			ciapiecie
	3rd	ciapie			ciapią
	impersonal	ciapie się
past tense	1st	ciapałem	ciapałam		ciapaliśmy	ciapałyśmy
	2nd	ciapałeś	ciapałaś		ciapaliście	ciapałyście
	3rd	ciapał	ciapała	ciapało	ciapali	ciapały
	impersonal	ciapano
future tense	1st	będę ciapał, będę ciapać	będę ciapała, będę ciapać		będziemy ciapali, będziemy ciapać	będziemy ciapały, będziemy ciapać
	2nd	będziesz ciapał, będziesz ciapać	będziesz ciapała, będziesz ciapać		będziecie ciapali, będziecie ciapać	będziecie ciapały, będziecie ciapać
	3rd	będzie ciapał, będzie ciapać	będzie ciapała, będzie ciapać	będzie ciapało, będzie ciapać	będą ciapali, będą ciapać	będą ciapały, będą ciapać
	impersonal	będzie ciapać się
conditional	1st	ciapałbym	ciapałabym		ciapalibyśmy	ciapałybyśmy
	2nd	ciapałbyś	ciapałabyś		ciapalibyście	ciapałybyście
	3rd	ciapałby	ciapałaby	ciapałoby	ciapaliby	ciapałyby
	impersonal	ciapano by
imperative	1st	niech ciapię			ciapmy
	2nd	ciap			ciapcie
	3rd	niech ciapie			niech ciapią
active adjectival participle		ciapiący	ciapiąca	ciapiące	ciapiący	ciapiące
passive adjectival participle		ciapany	ciapana	ciapane	ciapani	ciapane
contemporary adverbial participle		ciapiąc
verbal noun		ciapanie

Further reading

• ciapać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ciapać in Polish dictionaries at PWN