chłopak
Polish
Etymology
From chłop + -ak.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxwɔ.pak/
audio (file)
Noun
chłopak m pers (diminutive chłopiec)
- boy
- boyfriend
Declension
declension of chłopak
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | chłopak | chłopacy/chłopaki |
| genitive | chłopaka | chłopaków |
| dative | chłopakowi | chłopakom |
| accusative | chłopaka | chłopaków |
| instrumental | chłopakiem | chłopakami |
| locative | chłopaku | chłopakach |
| vocative | chłopaku | chłopacy/chłopaki |
Further reading
- chłopak in Polish dictionaries at PWN