chęć
See also: chec, chèc, chëc, and Chęć
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *xǫtь, *xutь. Doublet of chuć (“lust”).
Pronunciation
- IPA(key): /xɛɲt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲt͡ɕ
- Syllabification: chęć
- Homophone: Chęć
Noun
chęć f (diminutive chętka)
- wish, desire
- willingness
Declension
Declension of chęć
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | chęć | chęci |
| genitive | chęci | chęci |
| dative | chęci | chęciom |
| accusative | chęć | chęci |
| instrumental | chęcią | chęciami |
| locative | chęci | chęciach |
| vocative | chęci | chęci |
Derived terms
adjectives
- chciwy
- chętny
adverb
- chętnie
nouns
- zachcianka
- zachęta
verbs
- chcieć
- zachęcać
- zachęcić
- zechcieć
Further reading
- chęć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- chęć in Polish dictionaries at PWN