chycić
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *xytiti, from *xytъ + *-iti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxɨ.t͡ɕit͡ɕ/
- Rhymes: -ɨt͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: chy‧cić
Verb
chycić pf
- (transitive, dialectal) Nonstandard form of chwycić.
Conjugation
Conjugation of chycić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | chycić | |||||
| future tense | 1st | chycę | chycimy | |||
| 2nd | chycisz | chycicie | ||||
| 3rd | chyci | chycą | ||||
| impersonal | chyci się | |||||
| past tense | 1st | chyciłem | chyciłam | chyciliśmy | chyciłyśmy | |
| 2nd | chyciłeś | chyciłaś | chyciliście | chyciłyście | ||
| 3rd | chycił | chyciła | chyciło | chycili | chyciły | |
| impersonal | chycono | |||||
| conditional | 1st | chyciłbym | chyciłabym | chycilibyśmy | chyciłybyśmy | |
| 2nd | chyciłbyś | chyciłabyś | chycilibyście | chyciłybyście | ||
| 3rd | chyciłby | chyciłaby | chyciłoby | chyciliby | chyciłyby | |
| impersonal | chycono by | |||||
| imperative | 1st | niech chycę | chyćmy | |||
| 2nd | chyć | chyćcie | ||||
| 3rd | niech chyci | niech chycą | ||||
| passive adjectival participle | chycony | chycona | chycone | chyceni | chycone | |
| anterior adverbial participle | chyciwszy | |||||
| verbal noun | chycenie | |||||
Derived terms
verb
- pochycić pf
Related terms
adjective
- chytry
nouns
- chwat
- chytrość
verb
- chwytać impf
Further reading
- chycić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- chycić in Polish dictionaries at PWN