chudzieć

See also: chudziec and Chudziec

Polish

Inherited from Proto-Slavic *xuděti. By surface analysis, chudy +‎ -eć.

chudzieć impf

Conjugation of chudzieć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		chudzieć
present tense	1^st	chudzieję			chudziejemy
	2^nd	chudziejesz			chudziejecie
	3^rd	chudzieje			chudzieją
	impersonal	chudzieje się
past tense	1^st	chudziałem	chudziałam		chudzieliśmy	chudziałyśmy
	2^nd	chudziałeś	chudziałaś		chudzieliście	chudziałyście
	3^rd	chudział	chudziała	chudziało	chudzieli	chudziały
	impersonal	chudziano
future tense	1^st	będę chudział, będę chudzieć	będę chudziała, będę chudzieć		będziemy chudzieli, będziemy chudzieć	będziemy chudziały, będziemy chudzieć
	2^nd	będziesz chudział, będziesz chudzieć	będziesz chudziała, będziesz chudzieć		będziecie chudzieli, będziecie chudzieć	będziecie chudziały, będziecie chudzieć
	3^rd	będzie chudział, będzie chudzieć	będzie chudziała, będzie chudzieć	będzie chudziało, będzie chudzieć	będą chudzieli, będą chudzieć	będą chudziały, będą chudzieć
	impersonal	będzie chudzieć się
conditional	1^st	chudziałbym	chudziałabym		chudzielibyśmy	chudziałybyśmy
	2^nd	chudziałbyś	chudziałabyś		chudzielibyście	chudziałybyście
	3^rd	chudziałby	chudziałaby	chudziałoby	chudzieliby	chudziałyby
	impersonal	chudziano by
imperative	1^st	niech chudzieję			chudziejmy
	2^nd	chudziej			chudziejcie
	3^rd	niech chudzieje			niech chudzieją
active adjectival participle		chudziejący	chudziejąca	chudziejące	chudziejący	chudziejące
contemporary adverbial participle		chudziejąc
verbal noun		chudzenie

adjective

nouns

verbs