chronicon
English
Noun
chronicon (plural chronicons)
- chronicle
Anagrams
- cornichon
Latin
Noun
chronicon n (genitive chronicī); second declension
- chronicle
Inflection
Second declension, Greek type.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | chronicon | chronica |
Genitive | chronicī | chronicōrum |
Dative | chronicō | chronicīs |
Accusative | chronicon | chronica |
Ablative | chronicō | chronicīs |
Vocative | chronicon | chronica |